top of page

"Fier en eenvoudig, zonder Franjes. Groots gewoon"

  • hello470321
  • 22 apr
  • 2 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 1 dag geleden

Moederdag 11/05

De dag waarop we met z’n allen onze mama’s in de bloemetjes zetten! Of waarop sommigen onder ons jammer genoeg met een combinatie van verdriet en een warm hart hun te vroeg vertrokken mama’s herdenken. Of waarbij sommigen bewust stilstaan bij het feit dat ze, gewild of ongewild, nooit mama zullen worden, …

Kortom, het is een dag van stilstaan en vaak dankbaar zijn.


Waar ik op Moederdag speciaal bij stilsta, is de mooie eigenschappen die ik doorkreeg van mijn mama. “I’ve got it from my mama”, weet je wel…Eigenschappen waar ik eigenlijk stiekem heel fier op ben. En dat was voor mij de aanleiding om dat ook eens naar elkaar toe uit te spreken.


Want doen jullie dat soms? Echt zeggen waarvoor je elkaar dankbaar bent? Wel dit is wat mijn mama en ik deelden …


Leen:

“Naast het feit dat we vaak horen dat we fysiek heel erg op elkaar lijken, benoemen mensen ons beide over het algemeen als ‘lief’ en rustig van aard. Ik denk dat een grote eigenschap die ik van jou heb doorgekregen onze empathie is. We kunnen beide heel goed luisteren en er écht zijn voor anderen. Over het algemeen vertrouwen mensen ons heel snel met hun verhaal. Ik heb van jou geleerd hoe je kan openstaan voor de leefwereld van anderen, zonder daarin jezelf en je eigen noden te verliezen”

“En eentje waar ik misschien nog fierder over ben, is dat ik in het ‘mama-zijn’ van jou heb geleerd dat je niet moet trekken en sleuren als de zaken niet lopen zoals jij ze had gepland. Eentje waar ik in de opvoeding van mijn twee pubers bijna dagelijks aan denk ;-). Ze loslaten en vrijheid geven, ze op hun manier de wereld laten ontdekken. Je eigen angsten hierin opzij zetten maar er aan de zijlijn wel altijd zijn als hun trouwste supporter.”


Leen : “Maar wat zijn nu de eigenschappen die jij van meter hebt meegekregen?”

Mama : “Meter, die kon zonder modern comfort een huishouden met verschillende kinderen runnen. Ondertussen gaf ze ons, mijn vader, broers en zussen de ruimte, maar tegelijk ook de ruggesteun om ons te laten groeien tot blije mensen. Ze kende heel goed het evenwicht tussen plicht en zelfzorg.

Leen : “Meter heeft ook echt heel veel meegemaakt hé, en zeker niet alleen vrolijke dingen.”

Mama : “Meter was heel sterk, ze kon relativeren en luisteren naar anderen en ze vond telkens weer de kracht om voort te doen. Ik heb haar zorgen gezien en haar groot verdriet, en ook dat was een voorbeeld voor mij”.


“Maar wat ik zeker altijd zal onthouden, zijn, toen we haar gingen bezoeken als ze al in het woonzorgcentrum was, haar verhalen en anekdotes. Meter kon urenlang verhalen vertellen over haar jeugd, dikwijls verweven met weer een zotte uitspraak en haar unieke humor. Het was gewoon oprecht een tevreden vrouw.

En telkens heeft me dat doen beseffen, hoe gelukkig ze me kon maken na zo één bezoekje, hoe gedragen ik me nog steeds voelde. Meter was tegelijk fier en eenvoudig, zonder franjes, groots gewoon.”


En nadat we alletwee een traantje hebben weggepinkt, maar ons beide heel gedragen voelden, nodig ik jullie ook uit om dit eens uit spreken naar elkaar…


Fijne moederdag allemaal!


Liefs,

Leen



bottom of page